Tips voor thuisonderwijs

Tips voor thuisonderwijs

Het corona virus gaat rond en iedereen zit thuis!
Thuis werken en leren is een uitdaging. Aangezien het er naar uitziet dat de situatie nog niet direct zal veranderen, hier wat tips voor thuisonderwijs.
Je kunt deze tips ook op onze Facebook lezen

Tip #1 – Thuis is geen school (31-03-2020)

Tip #2 – Kleintjes eerst! (01-04-2020)

Tip #3 – Een schema is goed, een ritme beter (02-04-2020)

Tip #4 – Klusjes doen we samen! (03-04-2020)

Tip #5 – Je hoeft geen expert te zijn (06-04-2020)

Tip #6 – Maak gebruik van de concentratiepiek (07-04-2020)

Tip #7 – Lezen, lezen en nog eens lezen (07-04-2020)

Tip #8 – Een gros genade (14-04-2020)

Tip #9 – Speel! (15-04-2020)

Tip #10 – Liefde voor leren (17-04-2020)



Tip #1 – Thuis is geen school (31-03-2020)

Thuisonderwijs maakt van je huis geen school. Ontspan: THUIS is de basis van thuisonderwijs. Zorg dus voor een goede sfeer. Denk zelf – of liever samen – eens na over wat jullie huis een thuis maakt: Wat definieert ons als gezin? Wat voor tradities zijn voor ons belangrijk? Zijn we toe aan nieuwe tradities? Werk aan deze basis en de belangrijkste voorwaarde voor thuisonderwijs is gelegd. En als je dan soms het gevoel hebt dat er ‘te weinig’ wordt geleerd, dan weet je in ieder geval dat je ze een kostbaar geschenk hebt gegeven: thuis.





Tip #2 – Kleintjes eerst! (01-04-2020)

Oudere kinderen helpen met hun werk is heel lastig als jongere broertjes of zusjes steeds om aandacht vragen. Dit kun je voorkomen door eerst de tijd te nemen voor de kleinsten. Samen lezen is bij ons favoriet, maar een spelletje of iets anders samen doen kan natuurlijk ook. Na een half uurtje genieten van aandacht is de ‘liefdestank’ gevuld en kun je rustig(er) met oudere kinderen aan de slag, terwijl de kleintjes zichzelf vermaken. Ook zelf vind ik dit een heerlijk ontspannen manier om de dag te beginnen.




Tip #3 – Een schema is goed, een ritme beter (02-04-2020)

Een gedetailleerd schema met uitgewerkte tijden ziet er natuurlijk erg professioneel uit… maar dan begint de dag en kleine en grote onderbrekingen gooien roet in het eten. Iemand belt of komt langs; een kind voelt zich niet lekker of wiskunde lijkt vandaag veel moeilijker dan gisteren… Een ritme biedt dan uitkomst. In plaats van de dag in te delen in tijdsblokken, zie je de dag als een stroom van activiteiten die min of meer in dezelfde volgorde gebeuren. Onze ochtenden zien er bijvoorbeeld zo uit: ontbijt – voorlezen aan de kleintjes – wiskunde – talen – soms wetenschap – lunch. Met een ritme ben je de terreur van de klok kwijt (als je tenminste niet teveel wilt doen op een dagdeel). Een ritme geeft structuur, maar ook ruimte.




Tip #4 – Klusjes doen we samen! (03-04-2020)

Thuisonderwijs is veel (extra) werk voor de ouder(s). Dat is helemaal niet erg, want in het huishouden kan iedereen een steentje bijdragen: tieners kunnen prima koken of een jonger broertje of zusje naar bed brengen en zelfs een kleuter kan helpen de vaatwasser in te ruimen. Klusjes doen heeft niet alleen te maken met een eerlijke(r) verdeling van taken, maar geeft kinderen ook een besef van verantwoordelijkheid en mee mogen doen. Hebben ze geen zin? Een oud-collega hield zijn kinderen vroeger voor: ‘Zonder zin kan het ook.’ 😁 Maar vergeet vooral niet de kinderen te prijzen voor een keurig uitgevoerde taak, dat werkt beter dan discussie.

Complimenten doen groeien!




Tip #5 – Je hoeft geen expert te zijn (06-04-2020)

‘Mam, wat is een gezegde?’ of ‘Pappa, hoe bereken je de inhoud van een prisma?’ Breekt het zweet je al uit? Dat hoeft niet hoor! Een thuisonderwijzer hoeft geen expert te zijn. Bereidheid om (samen) oplossingen te vinden is genoeg. In het huidige informatietijdperk is het gelukkig niet moeilijk om informatie te vinden: websites en video’s te over. Moeilijke vragen zijn een mooie gelegenheid samen iets te leren en/of je kind onderzoeksvaardigheden te leren. Na oefening zelf antwoorden zoeken in een boek of online vergroot de zelfredzaamheid en het zelfvertrouwen van je kind. De houding verandert van ‘Geen flauw idee’ naar ‘Dat zoek ik op’! 🤓




Tip #6 – Maak gebruik van de concentratiepiek (07-04-2020)

Er is veel onderzoek gedaan naar het beste moment van de dag om te leren. Voor de meeste mensen is dat ’s ochtends rond 10 uur. Die tijd is bij uitstek geschikt voor werk of studie waar veel concentratie voor is vereist. Ga na welk vak een uitdaging is voor je kind en laat hem of haar daar rond 10en voor gaan zitten. Komt de ochtend echt niet goed uit? Geen nood: ook ’s avonds (voor tieners) en ’s middags vanaf anderhalf uur na de maaltijd is er een concentratiepiek, maar wat minder hoog dan ’s ochtends. Succes!




Tip #7 – Lezen, lezen en nog eens lezen (09-04-2020)

Lezen is basisvaardigheid nummer 1: het opent de deur naar informatie en maakt het mogelijk volwaardig mee te doen in de maatschappij. Al kennen we in Nederland nauwelijks analfabetisme, laaggeletterdheid komt helaas veel voor. Laaggeletterdheid is een handicap die je niet wenst voor je kind. Daarom: lees je kind voor, in ieder geval tot het zelf vloeiend lezen kan (of nog langer 😀). Door samen te genieten van boeken krijgt je kind de smaak van het lezen te pakken, krijgt het gevoel voor taal en bouw je aan zijn woordenschat. Ten tweede: laat beginnende lezers je dagelijks voorlezen – tot het vloeiend gaat. Wees niet verbaasd als dit lang duurt: een leeftijd van 10 jaar of ouder is geen uitzondering. Samen lezen is één van de beste investeringen die je kunt doen in de toekomst van je kind.




Tip #8 – Een gros genade (14-04-2020)

Een gros?! Wat is dat ook alweer? Een gros is een dozijn dozijnen ofwel 12 maal 12. Een grossier verkoopt grote hoeveelheden.

Thuisonderwijzers moeten grossiers in genade zijn. Thuisonderwijs betekent dat je als gezin veel tijd met elkaar doorbrengt. Je deelt mooie momenten, maar ook elkaars chagrijn en frustratie. Wat is het dan belangrijk elkaar te blijven bemoedigen en woorden te spreken die opbouwen! Woorden die zeggen: je mag – opnieuw – fouten maken; lang doen over je werk; iets nog steeds niet snappen. Woorden die niet vergelijken met anderen. Genade zegt: je mag het iedere keer opnieuw proberen, want je bent zo innig geliefd.

Dit gebeurd er met je vaatwasser als er ‘ietsiepietsie’ teveel zeep in gedaan wordt




Tip #9 – Speel! (15-04-2020)

We leren niet alleen aan een bureau met een boek voor onze neus en een pen in de hand. Leren kent zoveel meer vormen! Een creatieve vorm van leren is het spel. Spelen kan binnen of buiten, samen of alleen, fysiek of mentaal (zelfs muzikaal!) Spelen is een goede onderbreking van het meer traditionele leren. Ook verbetert het de leerprestaties. Dus als je graag wilt dat je kind goed leert: laat hem spelen!




Tip #10 -Liefde voor leren (17-04-2020)

Er is ontzettend veel te leren! Natuurlijk ligt de nadruk in de beginjaren op lezen, schrijven en rekenen, maar die vaardigheden zijn daarna vooral stukken gereedschap voor verdere studie. Is de interesse eenmaal geprikkeld, dan gaat een wereld van leermogelijkheden open: een nieuw(e) hobby of spel, een online cursus, een vreemde taal… Er zijn mogelijkheden te over. Leren is voor jong en oud, biedt uitdaging en stimuleert. Dus: wat wil jij (je kind) leren vandaag?




Studiereis – en wat voor één!

Studiereis – en wat voor één!

We zijn net terug van een maand reizen – en wat voor een maand! Toen de leider van een team zendelingen op een eilandje in het noorden aangaf dat we welkom waren om te komen kijken, gingen we daar gretig op in: een prachtkans om van dichtbij mee te maken hoe het is om te leven onder eenvoudige omstandigheden onder één van de onbereikte bevolkingsgroepen van Madagaskar. En inderdaad: we hebben ontzettend veel geleerd en ervaren. Voor een videoverslag van 18 minuten kunt u kijken op onze multimediapagina.

Het eiland dat we hebben bezocht heet Nosy Mitsio en biedt een thuis aan zo’n 2000 mensen. De eilanders wonen in kleine dorpen en leven van de visserij, houden melkkoeien en verbouwen rijst, kokosnoten, bananen en enkele andere soorten fruit. De mensen wonen in hutten op palen. Voorouderverering en ‘tromba’s’, ceremonies waarbij geesten worden opgeroepen, spelen een belangrijke rol in hun leven. De Antakarana zijn op Nosy Mitsio terecht gekomen toen ze op de vlucht waren voor een kwaadaardige Merina-koningin, zo’n 200 jaren geleden. Er is nog steeds een diepgewortelde haat tegen de Merina, die in en rond Tana wonen.

Eerst waren de eilanders niet zo happig op de komst van de zendelingen. De voorouders werd om raad gevraagd en na veel wikken en wegen mocht het team komen. Het kostte echter veel moeite om geaccepteerd te worden. Nu, ruim een jaar later, waren we er getuige van dat de zendelingen hun plaats hebben ingenomen: er zijn vriendschappen ontstaan en sommigen hebben interesse in het evangelie.

Kelly, bij wie wij logeerden, geeft eens per week les over de Here God op de lokale school. Ze gebruikt daarvoor liedjes, eenvoudige geloofsbelijdenissen en bijbelgedeelten in het Sakalava, een verwant dialect. De leraren en de kinderen zijn razend enthousiast. Toen wij er waren deelde Kelly voor het eerst haar getuigenis (verhaal over hoe zij gelovig is geworden) met de kinderen. Dat was heel bijzonder.

Een ander gezin, Shawn en Angie, houdt zich veel bezig met het bieden van medische hulp en voorlichting, omdat zij beiden verplegers zijn. Jurgen was bij een voorlichting over hygiëne en het herkennen van uitdrogingsverschijnselen. Angie kwam ook nog bij Kelly langs, die een lelijke voetinfectie had opgelopen. Ook Jurgen maakte gebruik van hun medische expertise, hij ontwikkelde een oorontsteking. We hoorden dat je eerder en vaker ziek bent op het eiland en één van de gezinnen had tijdens ons bezoek ook te kampen met meerdere bacteriële infecties. Een ander gezin, dat eerder deel uitmaakte van het team, had eind vorig jaar het eiland verlaten vanwege problemen met de gezondheid.

Weer een ander gezin concentreerde zich op het vertalen en vertellen van bijbelverhalen. Het viel ons op hoe goed zij waren opgenomen in hun gemeenschap. Iedere dag ging Steve mee met de mannen naar het veld en Bekah had veel goede contacten in het dorp. Ze waren helemaal op hun plek. Een video van het verhaal over hoe Jezus een storm stilde kunt u [wp_fancybox_media hyperlink=”hier bekijken” type=”youtube” width=”640″ height=”360″ url=”https://www.youtube.com/embed/E2gjju0hcLY?version=3&autoplay=1&fs=1&rel=0″] (verteld door Steven Orner in het Antakarana).

Het team dat we bezochten is een zogenaamd TIMO-team, een team van beginnende zendelingen die – wonend onder een onbereikte bevolkingsgroep – het vak leren in theorie en praktijk. Er is een curriculum, dat wekelijks op teamdag wordt besproken en daarnaast moeten de teamleden een fors aantal uren besteden in de gemeenschap en aan taalstudie. Het curriculum leidt het team in de fasen van evangelisatie en kerkstichting. Er werd veel gesproken over hoe een kerk eruit zou moeten zien om toegankelijk te zijn voor alle mensen en wel zo, dat de kerk zich vermenigvuldigt zonder al te veel bemoeienis van de zendelingen. Het verlangen is dat de kerk echt van de mensen zelf zal zijn. Een gereedschap wat het team hoopt te gebruiken heet ‘Discovery Bible Study (DBS)’, waarbij alle aanwezigen iets kunnen opmerken over het bijbelverhaal zodat iedereen iets leert. Meer over DBS kunt u hier lezen. Het is ook te gebruiken in westerse context.

Met het team zijn we erg nieuwsgierig naar wat er de komende maanden gebeuren gaat. Meerdere eilanders hebben interesse getoond in het evangelie. De teamleden zijn begonnen met het delen van hun geloofsverhaal met hun buren en maken vorderingen met het vertalen van een verhalenset van 15 belangrijke bijbelverhalen, die gebruikt kunnen gaan worden in bovengenoemde bijbelstudiebijeenkomsten. De spreekwoordelijke lente hangt in de lucht!

We hebben veel geleerd over hoe TIMO-teams werken, over de dynamiek binnen een team en de uitdagingen en de vreugde van het deel uitmaken van een team. Maar we hebben ook ons licht opgestoken over meer praktische zaken: hoe zorg je voor schoon water voor je gezin; hoe houd je mieren, ratten en ander ongedierte op afstand en wat kun je doen om tegemoet te komen aan de nieuwsgierigheid van je buren en ook de eigen behoefte aan privacy?

Tenslotte hebben we natuurlijk ook ontzettend genoten van het leven op het eiland: de kinderen namen bijna dagelijks een duik in de oceaan; we hebben prachtige schelpen gevonden; genoten van nieuwe vriendschappen en gesmuld van de vis die ons meermalen cadeau werd gedaan. We waren er echt even uit.

Financiën

Financiën

Een nieuw jaar is begonnen. Een goed moment om te laten weten hoe het er voor staat.

Wat ons betreft zijn we klaar om naar Madagaskar te vertrekken: koffers en lesmaterialen liggen klaar; de bestemming is bekend en we hebben er allemaal ontzettend veel zin in. Maar waarom zijn we dan nog hier?

Het enige wat nog in orde moet komen zijn de financiën. De penningmeester van AIM Nederland heeft voor ons een begroting gemaakt van de kosten op het veld en de kosten van vertrek. De bedoeling is dat we zelf de nodige sponsors vinden voor (maandelijkse) ondersteuning. AIM is namelijk geen werkgever, maar een faciliterende organisatie. Dat betekent dat AIM de zending organiseert en begeleidt, maar niet betaalt. Ook is onze kerk niet in staat ons volledig te onderhouden. Het grootste deel van het nodige budget zal dan ook moeten komen van individuen die achter ons en ons zendingswerk kunnen en willen staan.

Het laatste financiële overzicht laat zien dat we op 52% van ons maandelijkse budget zitten. Aan vertrekkosten hebben we ook al meer dan de helft gespaard. Onder vertrekkosten vallen de vliegtickets, vaccinaties, visa, de 3-weekse cursus in Kenia voorafgaand aan het zendingswerk en een bedrag aan inboedel voor ons huis op Madagaskar. Wie ons nu al maandelijks steunt spaart mee voor ons vertrek. Wanneer we 90% van ons maandelijkse budget aan toezeggingen binnen hebben, mogen we de  tickets gaan boeken.

Wilt u ons financieel helpen en zo onze zendingsreis mede mogelijk maken? Op onze pagina Steun Ons! – Geven kunt u hierover meer lezen. Wanneer u giften overmaakt met vermelding van onze naam komt dit terecht in ons eigen fonds, u steunt dus rechtstreeks onze zendingsreis en niet de zendingsorganisatie in het algemeen.

Nu het nog wel enige maanden zal duren voordat we kunnen vertrekken en Jurgen zijn Diploma in Theology bijna heeft afgerond, is hij weer aan het werk gegaan. In zijn vrije tijd rondt hij zijn vakken af. We zijn erg dankbaar dat Jurgen zich zo heeft kunnen verdiepen in de theologie en zijn ervan overtuigd daarvan op Madagaskar ook de vruchten te kunnen plukken. We weten ons nu al dagelijks gezegend door wat we hebben mogen leren en ervaren in de afgelopen jaren.

Bijbelverhalen cursus

Bijbelverhalen cursus

Sommige Engelse uitspraken zijn maar moeilijk te vertalen: ‘Chronological Biblestorying.’ Verhalen vertellen klinkt in het Nederlands een beetje als sprookjes voorlezen. Maar niets iets minder waar. De cursus ‘bijbelverhalen vertellen’, die Jurgen in Engeland gevolgd heeft, heeft één ding heel duidelijk gemaakt: Verhalen vertellen is een volwaardige manier van onderwijzen.

In het Westen zijn we van kleins af aan gewend om zo’n beetje alles vanuit boeken te leren. Natuurlijk leren we ook door ervaring maar op school is het lezen geblazen. Wij leven dan ook in een geletterde samenleving. Heel anders word het wanneer mensen niet kunnen lezen en schrijven. In 1998 waren 16% van de wereldbevolking analfabeet en Unicef voorspelde in dat jaar dat dit nog getal zou stijgen.1 Analfabetisme vinden wij niet positief dus doen we in het Westen alles om er voor te zorgen dat men goed onderwezen wordt.

Toch zijn er veel culturen te vinden waar dit helemaal niet zo ervaren wordt. De onderwijs methoden in deze culturen zijn meer gericht op ervaringen van anderen en gewoon doen. Kennis overdracht wordt veelal gedaan door middel van eeuwenoude verhalen. Waar komen onze voorouders vandaan? Waarom zijn wij herders geworden? Met wie hebben wij oorlog gehad en hoe werd dat opgelost? Deze verhalen worden uiteraard hier een daar aangepast want ze moeten wel te begrijpen zijn. Deze culturen zijn mondeling georiënteerd. Kom dus niet aanzetten met een paar goede boeken want het zegt ze niets. Kom je daarentegen met een serie verhalen dan heb je dikke kans dat je die tegen overstaan van het hele dorp mag delen.

Maar wij hebben toch de bijbel die we kunnen voorlezen? Waarom dan een cursus? Om deze vraag te beantwoorden moet u zich maar eens voorstellen dat je naar de bioscoop gaat. Er speelt een geweldig spannende film. Heerlijk kijken, luisteren en mee leven! Stelt u zich nu voor dat de regisseur op het podium klimt en mededeelt dat de film niet opgenomen is maar dat hij wel even het script kan voor lezen. Afhankelijk van de voorlees kwaliteiten zat je hier niet echt op te wachten. Het script zit namelijk vol met details die alleen duidelijk worden als je het ziet. Nu kunnen we de bijbel natuurlijk niet vergelijken met een film maar het idee vergelijkbaar.

De cursus was er op gericht om de verhalen uit de bijbel zo getrouw mogelijk en in juiste volgorde te vertellen. Dat is anders dan letterlijk voorlezen. Sommige aspecten kunnen namelijk heel anders overkomen dan de bedoeling is. Zo hebben we het verhaal van Zacheus de tollenaar (Lukas 19) behandeld. Op een gegeven moment hebben we een man uitgenodigd die niet gelovig was en ook weinig van de bijbel wist. Het verhaal werd aan hem verteld en na afloop werd hem gevraagd wat hij er van vond. Opvallend was dat hij maar niet kon begrijpen dat de mensen zo negatief reageerde op Zacheus: “Die man deed toch alleen maar zijn werk?” De toehoorder snapte dus niet de context van het verhaal en bleef ‘steken’ in het gevoel dat Zacheus oneerlijk behandeld werd. Dit was jammer want hierdoor miste hij het belangrijkste punt, namelijk dat iedereen hersteld moet worden in de relatie met God. We hebben het verhaal aangepast en opnieuw uitgeprobeerd en zie daar de volgende toehoorder pakte de essentie vrijwel meteen.

En ander voorbeeld kwam van een medestudent die ons vertelde van een cultuur waar in de verhalen de held altijd als laatste op het toneel verschijnt. Zo kon hij dan, als alles hopeloos leek te zijn, te hulp schieten. Zendelingen vertelde deze mensen de verhalen uit de Bijbel en kwamen zo aan bij het verhaal dat Jezus in de woestijn door Satan werd verzocht (Matteüs 4). De toehoorders raakten erg in de war van dit verhaal. In dit verhaal kwam Jezus namelijk als eerste en Satan als laatste. Was Satan dan nu de held?

U begrijpt dat het erg belangrijk is om verhalen goed voor te bereiden en zo nodig extra uitleg te geven. Deze en andere handvatten werden tijdens deze studie week besproken. Het was een intensieve week. Om goed in te kunnen leven in een cultuur waar men alles mondeling doet, werd ons afgeraden geschreven materiaal te gebruiken of aantekeningen te maken. Het was erg leuk en verrassend om vijf cursisten te ontmoeten die ook met Africa Inland Mission werken.

Het vertellen van verhalen is een vak apart en niet iedereen is er even goed in. Daarom was het ook goed dat we leerden hoe we verhalen kunnen bewerken en aanleren aan anderen. Dit is met name belangrijk wanneer je de plaatselijk taal nog niet (goed) spreekt. Je kunt dan een ander, die de taal wel beheerst, helpen in het ontwikkelen van een serie verhalen die goed ontvangen zal worden door de toehoorders.

Kortom een geslaagde cursus en een goede voorbereiding op ons werk op Madagaskar.

Hieronder een voorbeeld:


Ee-taow (met voice-over). In dit filmpje kunt u zien wat het vertellen van bijbelverhalen kan uitwerken. Ga naar de Engelse pagina om de film te bekijken zonder voice-over.

Dit is het aangepaste verhaal van Zacheus verteld door Jurgen (Engels talig).


Ruth en Naomi (Ruth 1).

De gevangenbewaarder (Handelingen 16:11-40).
 

1. http://www.infoplease.com/encyclopedia/society/illiteracy-world-illiteracy-rates.html

Voorbereid op weg

Voorbereid op weg

Van 13 tot en met 16 april hebben we deelgenomen aan een voorbereidingscursus voor nieuwe leden van Africa Inland Mission (AIM). We zijn daar enorm bemoedigd, vooral door het ontmoeten van andere christenen uit andere landen met hetzelfde doel voor ogen: het delen van het evangelie van Jezus in Afrika.

Er kwamen veel praktische onderwerpen aan bod, onder andere gezondheid, veiligheid, communicatie, omgaan met internationale verhuizingen en culturele verschillen. We zijn ons nog meer bewust van de offers die gevraagd worden, maar des te enthousiaster ook daadwerkelijk te gaan. Voor de kinderen liep er een parallel programma, waarvan ze erg hebben genoten.

We hebben ook de kans gehad te spreken met de personeelsdirecteur. Wij willen graag weten of we terecht kunnen in een team op Madagaskar. Het is ons duidelijk geworden dat men nog niet inhoudelijk naar ons aanbod heeft gekeken, omdat er zorgen waren omtrent de scholing van de kinderen. De lerares die werkt binnen het team kan namelijk niet nog meer kinderen onderwijzen. De regioleider is nu gemaild dat dit juist geen probleem is voor ons, omdat we zijn ingesteld op en voorbereid om de kinderen thuis te onderrichten! De personeelsdirecteur hoopt met ons dat een en ander nu spoedig duidelijk wordt en hij spant zich daartoe ten volle in.

Wordt vervolgd…

Verder studeren

Verder studeren

Deze week kregen wij het verheugende bericht dat Jurgen is aangenomen bij de London School of Theology. Er staan voor het komende jaar 9 interessante vakken op het menu.

De eerste module is getiteld ‘Encountering God and neighbour’ en gaat over onze relatie tot God en onze relatie met onze naaste. Vooral boeken uit het Oude Testament komen aan de orde, zoals Genesis, Micha en Spreuken.

De volgende vragen worden behandeld over onze relatie met God: Wat heeft het scheppingsverhaal ons te vertellen over onze relatie met God? Welke lessen kunnen we leren uit het Oude Testament over vriendschap met God? Welk houvast biedt de bijbel voor het leven in onze hedendaagse – soms absurde – maatschappij?

En over onze relatie met onze naaste is ook veel te bestuderen: Wat is de verantwoordelijkheid van de kerk terzake armoede? Hoe horen we om te gaan met bezittingen? Welke rol spelen verzoening en vergeving?

Sollicitatie LST

Sollicitatie LST

We hebben er lang op moeten wachten, maar afgelopen week heeft Jurgen te horen gekregen dat de laatste cijfers van zijn studie officieel zijn vastgesteld. Hij heeft een gemiddeld score van 61% behaald. Dat is erg netjes nu de minimale score 40% is en de gemiddelde score van Engelse studenten 55%. Het harde leren heeft zijn vruchten afgeworpen.

Nu Jurgen zijn definitieve cijfers heeft ontvangen, heeft hij ook zijn sollicitatie voor de vervolgopleiding kunnen opsturen. Dit is dan ook gisteren gebeurd. Jurgen hoopt – kort na aankomst in Nederland volgende maand – zijn tweede studiejaar in te gaan.

Hoe het mogelijk is dat Jurgen vanuit Nederland studeert aan een school in Londen? Dat komt doordat deze school haar modules ook in de vorm van afstandsonderwijs biedt. Dit heeft meerdere voordelen: Jurgen kan studeren in zijn eigen tempo, de studie kan waar dan ook ter wereld worden gevolgd en afgemaakt en de kosten zijn beduidend lager. Jurgen heeft er veel zin in om verder te studeren.