Nu al vrienden

Nu al vrienden

We hebben er lang op moeten wachten, maar eind vorige maand was het dan zover: met het hele gezin brachten we een bezoek aan Sandrohy en de omliggende dorpen. Doordat vrienden ons hun auto hadden uitgeleend konden we de verre reis (540 km / 14 uur reistijd) maken en kennis maken met het gebied waar we hopen te gaan wonen en dienen.

Direct na aankomst stroomde een groot deel van het dorp toe om de vreemdelingen te komen zien: er was een grote interesse en nieuwsgierigheid. We konden terecht in een extra kamer van een woning van een winkelier. Wij – en in het bijzonder de kinderen – werden hartelijk ontvangen in alle opzichten: kinderen uit het dorp kwamen iedere dag handenvol bloemen brengen en er werd flink samen gespeeld. De dames van het dorp vonden het heerlijk als Katja even een praatje kwam maken.

Een impressie van onze reis kunt u hier bekijken:
[wp_fancybox_media hyperlink=”https://www.jurgenenkatja.nl/wp-content/uploads/2019/07/trip-Sandrohy-september-2016.jpg” type=”youtube” width=”640″ height=”360″ url=”https://www.youtube.com/embed/26NzMu8x5Rs?version=3&autoplay=1&fs=1&rel=0″]

Doel van de reis was dat we als gezin kennis zouden maken met het gebied rond Sandrohy en de mensen die er wonen. Verder wilden we ons oriƫnteren op geschikte woonruimte.

Jurgen had op zijn eerdere reis diverse dorpen bezocht. Ditmaal brachten we in die dorpen een bezoek als gezin. We zijn in 6 dorpen geweest waarbij viermaal een audiĆ«ntie bij een ‘mpanjaka’, een koning (dorpshoofd), hoorde. We benadrukten dat we straks, als nieuwe buren, vrienden nodig hebben. Ook vertelden we opnieuw dat we zullen komen om het goede nieuws uit de Bijbel met hen te delen, maar dat we eerst hun dialect moeten leren.

De reacties waren hartverwarmend: in Tsiombivositra gaf het hele verzamelde dorpje aan dat zij onze vrienden willen zijn. Om dat te bevestigen namen we na afloop de foto die u hieronder ziet. De mpanjaka vroeg om bij een volgend bezoek die foto mee te nemen als bewijs van onze vriendschap. Wat betreft een plek om te wonen vertelden ze dat ze bezorgd waren omdat zij geen pomp in de buurt hebben – en hoe moet het met ons als we ziek worden nu er in de buurt geen doktoren zijn? Het raakte ons diep dat onze nieuwe vrienden, in plaats van zich druk te maken om hun eigen behoefte aan water en gezondheidszorg, zich bekommerden om ons!

Onze contactpersoon in de regio, Sylvestre, had voor ons een oplossing wat betreft een huis. 2 km van Sandrohy ligt het dorp waar hij een deel van het jaar woont en een winkeltje heeft. Vlakbij zijn huis is nog een stukje onbebouwd land. Hij is bereid dat af te staan zodat daar voor ons een huis gebouwd kan worden. We zijn erg dankbaar dat er een mooi plekje voor ons is. De komende weken gaan we in gesprek met de leiding van AIM Madagaskar en andere betrokkenen om te zien of dit ook de plek wordt waar we gaan wonen.