De laatste nieuwsbrief was een uitgebreid verslag van alles wat hier gebeurd. Deze nieuwsbrief hopen we wat korter te
houden, maar zeker niet minder interessant.
De reis naar Maroamboka afgelopen januari
Eigenlijk was dat min of meer wensdenken. Soms komen de regens pas later in het seizoen. Deze keer zijn ongeveer alle cyclonen gearriveerd in januari. Die regens die mee komen zijn geweldig voor de boeren, maar minder fortuinlijk voor de wegen. Onze vrienden in Maroamboka hebben ons geadviseerd om niet te komen. Aangezien er geen dringende zaken te regelen waren hebben we de rit afgeblazen. Het is altijd een lastige beslissing omdat je weet dat het dan pas twee maanden later weer kan. Aan de andere kant: Als het zo hard regent kun je toch niet veel doen. De paden worden gevaarlijk glad en de meeste mensen zijn daardoor slecht bereikbaar.
Nieuwe planning
Tijdens deze reis hoop ik wat verdere afspraken te maken met de leiders van de kerken in Maroamboka. Deze afspraken gaan over het begeleiden van bijbelstudenten.
Bijbelstudenten
Hey! Noemde ik daarnet iets over bijbelstudenten? Jazeker, een wens die we al lange tijd hebben lijkt nu te gaan gebeuren. Tijdens het vorige bezoek was Jonoro met ons mee gekomen. Jonoro is een Malagasy voorganger en hij heeft ontzettend veel contacten. Jonoro heeft hier en daar een balletje opgeworpen, en dat balletje is gaan rollen. We zijn nu actief bezig met twee groepen.
De eerste groep komt uit Vohipeno. Deze stad is relatief dicht bij ons dorp in de buurt. Het is de groep van Thadee die wij al heel lang kennen. Thadee was acht jaar geleden gestationeerd als zendeling in Ikongo—het centrum van de Antanala mensen. Inmiddels geeft hij zelf onderwijs aan jonge Malagasy christenen. Als onderdeel van dit onderwijs—en om ons gebied te versterken—hoopt hij een week lang naar Maroamboka te komen. Deze groep zal waarschijnlijk niet veel moeite hebben met de taal omdat ze relatief dichtbij wonen (toch nog 4 uur rijden met de auto).
De andere groep komt uit Tulear. Dat is veel verder weg! Hun reis zal ongeveer twee dagen duren. Deze studenten spreken vooral de Vezo-Malagasy taal, en het merendeel heeft nog geen ervaring met het leven elders op Madagaskar, laat staan in zo’n afgelegen gebied. Voor deze groep zal het wel even schrikken zijn als te maken krijgen met andere gewoontes en een andere taal. Jonoro heeft ook les gegeven aan deze studenten en hoopt—en wij met hem—dat hij zelf ook mee kan komen.
Maar ja, sponsoring …
Ja, nu komen we natuurlijk ook bij de financiën. De studenten (niet allemaal) hadden de mogelijkheid om te studeren, omdat er een budget was voor hun dagelijks onderhoud. Andere studenten moesten vooral in de avonduren studeren, zodat ze overdag konden werken.
De reis en het verblijf in Maroamboka zit niet het budget. Natuurlijk mogen de studenten gratis in ons huis verblijven. Het kookgerei, de matten om op te slapen en alle andere aanpassingen is wat ons betreft een prima besteding van onze eigen tijd en geld.
Maar de reis en het eten onderweg is voor Malagasy begrippen erg duur. Sommige studenten zullen die week ook niet kunnen werken. Als voorbereiding zijn ze naar diverse kerken gegaan om sponsoring te werven. Het blijkt nog niet zo eenvoudig te zijn om dat voor elkaar te krijgen. Geld hebben, en geld weggeven is een heel gevoelig punt op Madagaskar. We hebben hier te maken met één van de armste landen ter wereld. Toch vonden we het belangrijk dat de studenten het zouden proberen. Het uitsturen van zendelingen en evangelisten is immers dé grote opdracht van onze Here Jezus. Stiekem hoop je dat de kerken staan te trappelen … Dat heeft hier toch nog wel wat tijd nodig.
Mogen we een beroep op u doen?
In eerste instantie dacht ik dat de studenten misschien wel een GoFundMe actie zouden kunnen opzetten. Dat was één van mijn minder heldere ideeën. Zo’n actie is effectief in het westen, maar hier moet iedere potentiële sponsor afzonderlijk gevraagd worden.
Om het de studenten wat gemakkelijker te maken hebben we samen met AIM-Nederland afgesproken om hier een apart fonds voor op te zetten. We hopen ongeveer 1000 euro te werven voor deze twee groepen. Mogen we een beroep op u doen?
Het zal een geweldig leermoment voor deze enthousiaste studenten. Maar nog beter dan dat! Deze studenten hebben een hart voor hun eigen bevolking.
De situatie deed me sterk denken aan de inzameling die Paulus deed in Korinthe. De apostel Paulus vroeg om geld van de kerken om mensen in nood te ondersteunen, in het bijzonder de verarmde kerk in Jeruzalem. Hij moedigde de Korinthiërs aan om gul bij te dragen en herinnerde hen aan hun eigen zegeningen en het belang van het helpen van anderen.
De studenten komen uit arme kerken, maar ondanks de armoe willen hun volksgenoten bereiken met de boodschap van hoop en redding! Wat een voorrecht dat we hier getuigen van mogen zijn én aan mogen bijdragen!
U kunt uw bijdragen doen via link hieronder.
Ondersteuning van de studenten
Kort nieuws
Nog even een laatste update wat betreft het vertaalwerk. We hebben een jongedame ontmoet die opgegroeid is in Ikongo (het centrum van het Antanala gebied). Delia is haar naam en ze woont tijdelijk in de hoofdstad. We hebben Delia bereid gevonden om het evangelie van Lukas in te spreken. We hopen het hele boek af te krijgen voordat ze weer naar Ikongo teruggaat.
Ieder hoofdstuk is een zegen! Voor veel mensen is een luisterboek een uitkomst omdat ze niet kunnen lezen of schrijven. Bidt u mee dat we ze veel mogelijk hoofdstukken af zullen krijgen?
We willen u ook nog hartelijk danken voor jullie gebeden voor Katja die haar sleutelbeen gebroken had. Inmiddels lijkt het bot weer goed geheeld te zijn zonder dat er een medische ingreep nodig was. Katja zegt nog wel last te hebben van de spier in haar nek—het is wat trekkerig zeg maar. Gelukkig heeft ze niet ingeboet wat betreft mobiliteit.
Tot slot
We hopen dat u na het lezen van deze brief, net als wij, ook uitziet naar wat de toekomst gaat brengen. We kunnen plannen maken maar één ding weten we zeker: “wat de Heer van plan is, gebeurt.” (Spreuken 19:21)
We voelen ons bevoorrecht dat we zo veel steun krijgen in ons werk. Bedankt voor uw gebed, medeleven, en ondersteuning!
Samen met jullie willen we op de Heer blijven vertrouwen! Want God is goed, altijd! En altijd is God goed!
Van harte Gods zegen toegewenst,
Katja & Jurgen
Vanya, Issa, Abbey, Dani en Siemen Hofmann.
Gebedspunten
Dankbaar zijn we, omdat:
- we een grote en machtige God dienen;
- God dagelijks toevoegt aan de gemeente;
- we steeds meer Malagasy met een hart voor zending zien;
- Jonoro ons zo goed helpt;
- Delia het evangelie van Lukas wil inspreken;
- Katja’s sleutelbeen goed genezen is.
Bidt voor/dat:
- onze financiële stand weer op peil komt;
- de volgende trip naar ons dorp;
- we genoeg sponsoring voor de studenten mogen vinden;
- de audio-opnamen met Delia;
- de plannen om studenten naar het dorp te brengen voorspoedig mag gaan.
Naar vrienden hebben we niet hoeven zoeken. We kenden natuurlijk Sylvestre al, die aan AIM een stuk van zijn land heeft afgestaan ten behoeve van ons huis. We eten regelmatig samen. We mochten ook kennismaken met de president van de fokontany, een soort hoge gemeenteambtenaar in het gebied rond Sandrohy, waar Maroamboka onder valt.
Dan is er nog Menja, de plaatselijke onderwijzer. Hij woont op het erf van maman’i Prisca en heeft gezegd dat hij ons graag wil helpen met het vertalen van bijbelverhalen in het Tanala. Met Jurgen heeft hij al één van de dorpjes, waarop we ons richten, bezocht.
Ratten dus. Wat een vernielers! Tot nu toe hebben ze behalve in ons eten de tanden al gezet in zeep, dekens, kussens, kleding, bakvormen, plastic boterkuipjes, speelgoedpijlen, ballen, pittenzakken, boeken en hout. Vanya heeft weliswaar een jong poesje gekregen, maar het jagen op ratten moet ze nog leren. Intussen bouwt Jurgen een rat-vrije kast onder de trap voor ons verse voedsel en zetten we vallen.