Na een week dozen uitpakken en voorbereiding is het onderwijs van de kinderen gestart op 12 september. We gaan nog niet met volle kracht vooruit, maar willen in 3 weken tijd komen tot een volledige schoolweek.

Voor ons allemaal is het onderwijs thuis natuurlijk erg wennen. Behalve de andere situatie zijn ook de boeken anders en zijn er meer vakken. Behalve de Nederlandse vakken rekenen, taal en schrijven krijgen de kinderen de Engelse vakken Bible, History & Geography, Language Arts en Science aangeboden. Daarnaast willen we ook de tijd nemen voor een aantal praktische vakken. Of het allemaal gaat passen in de schoolweek wordt nog spannend!

Tot nog toe genieten we erg van school, vooral van het (samen) lezen.

Na een reis van ruim 16 uren met de auto en per boot zijn we veilig aangekomen in Aston Eyre. We vertrokken op zaterdag 3 september om half elf ’s ochtends van huis, uitgezwaaid door buren, vrienden en familie. Om kwart voor 2 ’s nachts op zondag 4 september kwamen we aan. Er was zelfs al post voor ons gekomen op het nieuwe adres!

We zijn erg blij om hier te zijn, we voelen ons direct al thuis – ondanks alle dozen! Jurgen is deze week druk met het versjouwen van meubels en het monteren daarvan. Ook is hij direct op zoek naar een Engelse auto, omdat binnenkort onze autoverzekering vervalt. Katja richt ondertussen het huis gezellig in en leest zich in voor het onderwijs aan de kinderen. De kinderen? Die zijn buiten op de skelter, lezen een boek op de bank of spelen soldaat en prinses.

In de week van 12 september begint het onderwijs aan de kinderen. Twee weken later heeft Jurgen zijn introductieweek op de universiteit.

Na 9 jaren advocatuur zit het erop: Katja heeft in de eerste week van augustus haar werkzaamheden afgerond en overgedragen aan haar collega’s.

Op 4 augustus was de laatste zitting op de Rechtbank. Op die dag heeft Katja het gezin rondgeleid en heeft ze een strafzaak nagespeeld. Jurgen poseerde als verdachte. Het was een leuke en leerzame manier van afscheid nemen.

Terugkijkend zijn de afgelopen 9 jaren mooie jaren geweest. Hoewel je in de advocatuur wordt geconfronteerd met veel ellende is de winst groot: je doet veel kennis op waar je je leven lang baat van kunt hebben.

Op 18 augustus is er nog een klein afscheid met de collega’s om te klinken op de voorbije jaren en de jaren die nog komen.

Eindelijk is het zover: ons huis is verkocht! Weliswaar ontvangen we niet het bedrag waarop we hadden gehoopt, maar blijdschap en opluchting overheersen. Nu kunnen we met een gerust hart naar Engeland vertrekken.

De kopers hadden 2 voorbehouden gemaakt: het gebruikelijke voorbehoud van financiering en daarbij dat uit een bouwtechnische keuring geen nare verassingen naar voren zouden komen.

Inmiddels hebben we naar aanleiding van de bouwtechnische keuring de verkoopprijs nog iets zien dalen. Op 20 juli zijn de ‘verkocht’ stickers geplaatst: ook de financiering is rond. Het is definitief!

De datum van vertrek naar Engeland komt met rasse schreden dichterbij. Jurgen is deze dagen vooral druk met logistieke vraagstukken. Want hoe zorg je ervoor dat 2 Nederlandse auto’s worden verkocht en een Engels model ervoor in de plaats komt? Hoe regel je dat 6 mensen het kanaal oversteken met wat huisraad en dat de verhuiswagen weer in Nederland wordt ingeleverd? Wat te doen met de inboedel die we niet meenemen naar Engeland?

Gelukkig hebben we links en rechts hulp van familieleden en onze thuisfrontcommissie. Kort geleden is onze thuisfrontcommissie aangevuld met een extra lid voor de logistiek. Erik Bouma wordt nu bijgestaan door David Pavlotzky.

Het afscheidsseizoen is voor de kinderen in volle gang. Op 22 juli nemen Vanya en Issa afscheid op de basisschool en eind augustus volgt nog een afscheid op de zondagsschool. Natuurlijk gaat het afscheid gepaard met de nodige feestelijkheden: trakteren en een feestje.

De kinderen denken en doen actief mee met de verhuizing. Er worden beslissingen genomen over wat er met diverse spullen moet gebeuren en ze helpen met opruimen, inpakken en dozen versjouwen.

We besteden deze periode veel aandacht aan de emitionele begeleiding van de kinderen. We maken daarbij gebruik van een speciaal doeboek voor kinderen die gaan emigreren (‘Op reis naar Anderland’ van de Wereldschool). In het boek staan goede ideeën en de tekst geeft aanleiding tot gesprekken.

Voor de kinderen geeft de emigratie dubbele gevoelens: het is leuk omdat het spannend is, maar ook niet leuk omdat je dan je vrienden niet meer (zo vaak) ziet.

Wij voelen ons als ouders erg bemoedigd door de initiatieven van anderen om het afscheid voor de kinderen te vergemakkelijken, zo zien de kinderen dat er door veel mensen naar hen wordt omgezien.

Begin april kregen we een voor ons erg fijn bericht uit Engeland. David & Deborah, het echtpaar van wie we per september een huis huren, laten de complete inboedel staan! Oorspronkelijk was het plan dat een groot deel van de inboedel zou worden gebruikt voor een nieuw in te richten vakantiewoning, maar dit is uitgesteld. Nu we de bestaande inboedel mogen gebruiken scheelt dit voor ons enorm in de verhuiskosten. We zijn dan ook erg blij om en dankbaar voor dit bericht.

We vinden het erg bijzonder om te merken dat de weg naar Engeland duidelijk een gebaande weg is. We hadden in het voorjaar van 2009, toen we in het vakantiehuis van David & Deborah verbleven, niet kunnen en durven vermoeden dat we daar ruim 2 jaren later zouden komen wonen! Zowel wij als David & Deborah ervaren dat het allemaal zo heeft moeten lopen. Dat we nu ook nog duizenden euros kunnen besparen op de verhuizing is wel de slagroom op de appeltaart!

Onze keuze voor thuisonderwijs voor de kinderen betekent dat de volledige verantwoordelijkheid voor de lesstof bij ons als ouders komt te liggen. Wat wil je je kinderen meegeven richting volwassenheid? We hebben ons lange tijd verdiept in wat de mogelijkheden zijn.

We vinden het belangrijk dat de kinderen het Nederlands goed leren beheersen. Daarom hebben we gekozen de kinderen niet alleen een methode Nederlands (Taal Actief) aan te bieden, maar ook een rekenmethode (Wis en Reken), een schrijfmethode (Schrijftaal) en een geschiedenismethode (Bij de tijd) in het Nederlands. Zo houden de kinderen ook door scholing contact met de Nederlandse taal.

Naast deze vakken willen we een thuisonderwijscurriculum aanschaffen bij Sonlight. Sonlight biedt sinds 1990 thuisonderwijsmaterialen aan vanuit de wens zendelingen te helpen langer op het zendingsveld te blijven. De lesstof van Sonlight is dan ook bij uitstek geschikt voor zendingskinderen door de internationale focus van de boeken die worden gebruikt. Inmiddels ontvangt Sonlight jaar na jaar verschillende onderscheidingen voor de hoge kwaliteit van hun curricula.

We zijn vol vertrouwen dat we met deze goede materialen goed thuisonderwijs kunnen geven.

Na maanden wachten hebben we eindelijk uitsluitsel: Jurgen is toegelaten tot de bijbelschool (de Trinity School of Theology) in Rugby! Op 29 maart kregen we per email dit verheugende bericht. Jurgens studie zal eind september 2011 beginnen.

Eindelijk is het zover! De baby liet lang op zich wachten, maar op maandag 21 februari om 22:03 uur is Dani toch nog spontaan geboren. Dani woog bij zijn geboorte 3430 gram en was 49 cm lang. Zowel Dani als Katja maken het goed. Tot nog toe is Dani een rustige en tevreden baby die weinig huilt.

De andere kinderen zijn erg blij met hun nieuwe broertje. Het is wel weer wennen zo’n baby, want wat slaapt een baby veel! Dat is wel jammer als je hem graag op schoot wil hebben. Dani krijgt veel knuffels en kusjes van zijn zussen en broer.

Katja’s verlof is begin april geëindigd. Er ligt nog een maand werk voor de boeg, tot eind juli 2011. In augustus willen we dan de tijd nemen om de verhuizing voor te bereiden, die in september staat gepland.