Een nieuwsbrief van de Hofmannen en -vrouwen. Dit keer niet vanuit Maroamboka, maar vanuit Julianadorp aan Zee.
Genieten
Voordat we vertrokken naar Nederland moesten we nog veel voorbereidingen treffen: niet alleen voor de reis zelf, maar ook in en rondom huis. Vier maanden (vijf inclusief alle reistijden en tussenstop in de hoofdstad van Madagaskar) is een lange tijd om je huis op Madagaskar leeg te laten staan.
Het is dan ook geen verrassing dat we allemaal behoorlijk moe waren toen we uiteindelijk in ons huisje aan zee aankwamen. We konden zo naar bed want die waren allemaal al opgemaakt. Ook hoefden we niet direct naar de winkel want de koelkast zat vol en de kasten waren gevuld met allerlei lekkernijen. Er was zelfs al voor ons gekookt! En dat is genieten hoor. We laten onszelf graag verwennen en ‘verwennen’ is iets wat onze vrienden hier goed kunnen.
De periode van ons verlof wonen we op vakantiepark ‘Strandslag’ huisje 288. De kinderen genieten volop: ze racen op hun fietsjes door het park en zijn dagelijks te vinden op het centrale speelterrein. We gaan ook zo nu en dan naar het strand en natuurlijk hebben we genoten van de bollenvelden om ons heen. Het fijne van het wonen op een park is dat iedereen in vakantiestemming is.
Vreemde tijden
We hadden ons voorgenomen om in deze brief niet al te lang stil te staan bij de vreemde situatie waar we met zijn allen in zitten. Maar ja, er helemaal aan ontkomen doen we niet want velen van u waren nieuwsgierig naar en/of bezorgd over ons. Dat snappen we wel, want ook wij hadden het verlof toch wel anders voorgesteld. Jurgen is met de oudste kinderen nog één keer in de kerk geweest en daarna ging alles dicht. Gekkigheid!
We halen onszelf even aan van onze website:
"Tja, daar zitten we dan. Eindelijk terug in Nederland. Eindelijk verlof. Even lekker genieten van alle luxe en dingen doen die anders niet kunnen. Naar het theater; bioscoop; op bezoek bij familie en vrienden; presentaties en woordverkondigingen verzorgen; naar het zwembad; musea en ga zo maar door. Maar nee, in plaatst van leuke gesprekken hebben we het vooral over die ellendige pandemie veroorzaakt door Covit-19 (SARS-CoV-2) oftewel het Corona virus."
Zo voelde het dus toen we ons in ene geconfronteerd zagen met alle beperkingen. U kunt het hele artikel hier lezen:
https://www.jurgenenkatja.nl/dichtbij-en-toch-ver-weg/
Maar nu, een paar weken verder, hebben we onze verwachtingen wat bijgesteld. We genieten en we rusten uit. We mogen ook nog heel veel dingen wèl! Het is fijn om weer op eigen bodem te zijn: de supermarkt binnen fietsafstand; even een ijsje halen; vrienden en familie in de buurt. En, niet op de laatste plaats: goed internet waar we eindelijk wat spullen voor motor, zonnepanelen en onderwijs kunnen kopen die we onmogelijk konden vinden op Madagaskar.
Het is natuurlijk jammer – ook voor u – dat we nu geen goede mogelijkheid hebben om iets te vertellen over de afgelopen twee jaar. We hadden gehoopt om dit op 14 juni in de vorm van een bijeenkomst te organiseren. Het ziet er naar uit dat dit niet gaat lukken. Geen nood! Inmiddels zijn we met de live-stream mensen van de kerk bezig om iets op te zetten. Het idee is dat we maandagavond 25 mei om 20:00 live gaan. We zullen het laten weten als we wat meer duidelijkheid hebben.
Onderwijs
Voor velen klinkt het woord thuisonderwijs ineens niet meer zo gek in de oren. En terwijl de scholen langzaamaan hun deuren weer openen zullen onze kinderen gewoon verder gaan met het onderwijs thuis. Wat dat betreft veranderde er niet veel voor ze. We hebben het rooster wel enigszins aangepast, zodat de kinderen deze vier maanden ook wat rustiger kunnen beleven. Ze hebben nu wat meer tijd om bijvoorbeeld te genieten van boeken, het internet, een spelletje of buiten zijn.
Thuisonderwijs, iets dat voor ons zo bekend is en ons ook nu de nodige flexibiliteit geeft, werd in ene een realiteit voor heel Nederland. Katja heeft wat tips gegeven op Facebook. Dezelfde tips hebben we verwerkt in een artikel op onze website: https://www.jurgenenkatja.nl/thuisonderwijstip/
Maroamboka
We zitten nu 8900 kilometer verwijderd van onze buren en vrienden in Maroamboka. We hebben dit keer niet iemand die in ons huis slaapt. Onze buurvrouw, nendrin’i Leah, zal voor de dieren zorgen en, indien nodig, de boel een beetje schoonhouden. Onder ‘schoon’ verstaat men ook het laag houden van alle begroeiing rondom het huis..
Onze andere vrienden, Sylvestre en zijn vrouw Fanja, sturen ons regelmatig berichtjes via Messenger over het reilen en zeilen in Maroamboka. Zij zijn één van de weinigen die dat kunnen. Zo zijn we toch op de hoogte van elkaars wel en wee. We zien foto's met Nendrin’i Lea die de planten snoeit en een foto waarop ze laat zien hoeveel eieren de kippen hebben gelegd. Die eieren zijn een grote motivatie om de kippen goed te verzorgen. Eén ei levert zo’n 400 Ariary (€0,10) op. Met 3 eieren op een dag heeft ze dus al bijna een half dagloon binnen. Dat is extra ten opzichte van wat we haar al geven. Nee, we geven haar geen loon, want dat is niet gebruikelijk onder vrienden. We noemen het dus geen loon maar een ‘geschenk’.
Vertaalwerk
Inmiddels werkt Jurgen weer verder aan het vertaalwerk. Hij heeft de eerste 11 hoofdstukken van het evangelie van Lukas geprint en laten verbeteren door Menja. Toen Menja door het uitgewerkte stuk heen werkte, kwam hij erachter dat we toch nog heel wat woordjes onvertaald hadden gelaten. Ook kwam hij er gaandeweg achter dat we sommige woorden weliswaar vertaald hadden met een woord dat veel op het platteland wordt gebruikt, maar niet écht Tanala was. Het resultaat? Een hoop gekras met rode pen en weer heel wat werk voor Jurgen. Ondanks dat we ver weg zijn, is er dus genoeg te doen!
U kunt onze materialen downloaden en bekijken via onze website: https://www.jurgenenkatja.nl/#section-2355
Auto
|
| het onderhoud moest vanwege de crisis plotseling worden gestaakt, maar is inmiddels weer opgepakt. |
U kunt uw gift overmaken naar:
'AIM International' te Wageningen
IBAN: NL91 RABO 01 55 6 57 712
O.v.v. : Project Zendingswerk Madagaskar – auto.
Voor meer informatie:
https://www.jurgenenkatja.nl/geven/
Het geld in het autofonds gebruiken we tevens voor onderhoud van de motor, maar afgezien van nieuwe banden verwachten we geen grote kosten.
Verder?
Voorlopig zitten we dus nog even in Nederland. De bedoeling is dat we op 5 juli weer terugvliegen naar Madagaskar. Of dat lukt? We denken van niet. We hebben uit Madagaskar – onofficieel, maar uit hoge betrouwbare bron - vernomen dat het luchtruim op zijn vroegst weer in september opengaat voor internationaal vliegverkeer. Onze visa en werkvergunning zijn geldig tot 16 september. We hopen en bidden voor die datum terug te kunnen gaan.
Een ander ‘dingetje’ is natuurlijk behuizing en vervoer. We wonen nu op een vakantiepark en het contract loopt tot 11 juli. We weten op dit moment nog niet of we dan op het park kunnen blijven. Dan ook nog vervoer. De auto waar we nu in rijden hebben we geleend van stichting Hand: https://www.stichtinghand.nl/. Ook de auto moet tegen die tijd weer terug, omdat andere zendelingen hem dan hebben geboekt. Misschien als wij niet kunnen vertrekken kunnen die zendelingen mogelijk niet terugkeren. Toch willen we ons geen zorgen maken. Jurgen heeft veel werk in digitale vorm meegenomen dus ook als ons verlof onverhoopt langer duurt hoeven we ons niet te vervelen.
Mocht u zin hebben om eens langs te wippen voor een bakkie dan kan dat op Strandslag 288. We hebben een tuin met terras, dus afstand kan. Welkom!
Hartelijke groeten,
familie Hofmann
Strandslag 288
1787PD Julianadorp aan zee
Whatsapp (Jurgen): +261 34 85 472 82
Tijdelijk Nederlands nummer (Jurgen): +31 6 27269000
Wilt u ons tussendoor volgen?
Blijf op de hoogte via Facebook.
Of via onze blog: https://www.jurgenenkatja.nl/posts/.
We plaatsen daar regelmatig onze grote en kleine belevenissen.