De laatste dag is de gehele groep op bezoek gegaan in Tsararano. De mensen hier hadden ons al vaak gevraagd om ook bij hen het Evangelie uit te leggen.
Ik heb nog niet kunnen terugkoppelen met onze vrienden in Maroamboka hoe de reacties zijn. Maar het kleine beetje dat we gehoord hebben is veelbelovend. Mensen zijn oprecht nieuwsgierig naar meer van de Bijbel en veel lokale christenen hebben al aangegeven dat ze een volgende keer graag meewerken aan Evangelisatie.
Eenmaal thuis
Twaalf dagen later waren Dani en ik weer thuis. Onderweg had Dani de griep opgelopen dus we waren niets te vroeg weer bij het gezin. Eén voor één begonnen we te kuchelen en hoesten. Dani spande de kroon en in het weekend werd hij nog zieker met bevingen en rillingen. Katja heeft toen maar een Malaria test gedaan die positief uitsloeg. Bovenop de griep dus ook nog Malaria. We hebben altijd medicijnen in huis dus dat konden we gelijk te lijf. Maar o wee! De medicijnen sloegen niet aan en we besloten hem naar het ziekenhuis van een bevriende Duitse vroedvrouw, Tanja Hock, te brengen. Daar is hij gelijk aan het infuus gezet.
Gelukkig waren we op tijd en zagen we dat het medicijn via het infuus zijn werk deed. Katja heeft de hele week overdag aan zijn bed gezeten en ik loste haar af voor de nacht. Na vijf dagen mochten we hem gelukkig weer mee naar huis nemen.
Nu is Dani de meeste fitte en gezonde persoon van het gezin. De rest, inclusief ik, hebben een flinke griep te pakken. Bah! We waren even vergeten hoe dat ook alweer voelde 🤒
Geluk bij een ongeluk
Officieel moest ik deze week alweer afreizen naar ons dorp. De tweede groep studenten zou 15 juni arriveren. Maar ze hebben onverwacht afgemeld. Dat is jammer! Maar gezien de situatie in het gezin misschien wel helemaal niet zo erg.
Het komt de rust ook wel even ten goede. Al die weken dat ik weg ben heeft Katja alles alleen moeten doen. Gelukkig helpen de kinderen goed mee, maar het is met bepaalde zaken toch handiger als we samen zijn. Thuisonderwijs, boodschappen, huishouden. Allemaal zaken waar Katja een prima routine in heeft. Maar als dan één van de kinderen met mij meegaat moet ze wel even het schoolwerk van dat kind anders gaan plannen.
Daarnaast is Katja vaak ook bezig met de planning van de volgende maand(en). In juli hopen we namelijk als gezin op vakantie naar ons dorp te gaan. En in augustus hoopt Vanya naar Nederland te vertrekken om in september te beginnen aan de universiteit in Groningen. Katja hoopt met haar mee te reizen om haar te helpen met het opzetten van haar woning, verzekeringen en wat al niet. Die weken mag ik de kinderen thuisonderwijs gaan geven 😵💫 Dat schema is Katja dus ook al aan het voorbereiden.
Het is dus wat dat betreft een geluk bij een ongeluk dat de groep niet kan komen. We mogen hier ook de hand van de Heer in zien.
1 Korinthiërs 10:13
En God is getrouw: Hij zal niet toelaten dat u verzocht wordt boven wat u aankunt, maar Hij zal met de verzoeking ook de uitkomst geven om die te kunnen doorstaan.
Tot slot
We hopen dat u na het lezen van deze brief, net als wij, ook uitziet naar wat de toekomst gaat brengen. We kunnen plannen maken maar één ding weten we zeker: “wat de Heer van plan is, gebeurt.” (Spreuken 19:21)
We voelen ons bevoorrecht dat we zo veel steun krijgen in ons werk. Bedankt voor uw gebed, medeleven, en ondersteuning!
Samen met jullie willen we op de Heer blijven vertrouwen! Want God is goed, altijd! En altijd is God goed!
Van harte Gods zegen toegewenst,
Katja & Jurgen
Vanya, Issa, Abbey, Dani en Siemen Hofmann.

|